بنام خدا .
بعد از یک وقفه نسبتا طولانی در خدمتتون هستیم با یک جلسه دیگه از آموزش زبان ++C .
در این جلسه در مورد تعریف متغییر ها بحث خواهیم کرد.
برای تعریف یک متغییر به صورت زیر عمل میکنیم.
VarType VarName;
مثل تعاریف زیر
int d = 3, f = 5;
byte z = 22;
char x = 'x';
در این زبان همچنین می تونید یک متغییر رو از نظر اسمی بین چند تا فایل اشتراک بدید. متغییری با این مشخصات رو با کلمه کلیدی extern تعریف میکنیم . برای استفاده از یک متغییر extern توی هرجایی نیاز به تعریف اون خواهید داشت. چرا که extern فقط نام متغییر رو به کامپایلر میشناسونه و حافظه ای بهش اختصاص نمیده . به تیک برنامه زیر دقت کنید :
#include <iostream>
using namespace std;
// تعریف متغییر های نوع extern
extern int a, b;
extern int c;
extern float f;
int main ()
{
// تعریف مجدد یا اختصاص حافظه به متغییرهایی که قبلا از نوع extern تعریف شده بودند
int a, b;
int c;
float f;
// مقدار دهی
a = 10;
b = 20;
c = a + b;
cout << c << endl ;
f = 70.0/3.0;
cout << f << endl ;
}
علاوه بر متغییرها توابع هم باید در ++C قبلا تعریف بشن بعد داخل برنامه بدنه اونها پیاده سازی بشه.
// تعریف نام یک تابع یا شناسوندن اون به کامپایلر
int func();
int main()
{
// فراخوانی تابع
int i = func();
}
// تعریف بدنه تابع
int func()
{
return 0;
}
نکته بعدی که باید بگم عبارت لیترال یا literal هست که به یک مقدار که در نهایت در یک متغییر ذخیره میشه گفته میشه.
int number=1000;
در این خط 1000 لیترال و number نام صوری محلی از حافظه به اندازه نوع int هست که 1000 رو در خودش ذخیره میکنه.
تا جلسه بعد در پناه حق....